Vægir, veigarr, vallangr ok brandr,
verulfr, valnir, vindbjartr ok kvǫl,
askr, Angrvaðill, eggjumskarpi,
svipuðr ok svipaljótr, salgarðr, hnefi.
Vægir, veigarr, vallangr ok brandr, verulfr, valnir, vindbjartr ok kvǫl, askr, Angrvaðill, eggjumskarpi, svipuðr ok svipaljótr, salgarðr, hnefi.
Wavy one, threaded one, corpse-long one and blade, man-wolf, chosen one, wind-bright one and torment, ash, Angrvaðill, edge-sharp one, swooper and ugly-swooping one, hall-fence, fist.
[5] ‑vaðill: vandill B
[5] Angrvaðill: Lit. ‘sorrow-wader’. The name of a legendary sword in Þorsteins saga Víkingssonar (FSN II, 390-459), which never occurs in poetry. The cpd consists of the two elements angr m. ‘grief, sorrow’ and ‑vaðill from the strong verb vaða ‘wade’. The B variant Angrvandill may have resulted from confusion with Vandill, the name of a sea-king (see Notes to st. 1/4 and Þul Sækonunga 5/2; see also Þul Jǫtna II 1/6). The LaufE mss all have (normalised) angrvaðill, the reading of ms. A.