Sár hefk sextán, slitna brynju,
svart er mér fyr sjónum, sékat ganga.
Hneit mér við hjarta hjörr Angantý*s,
hvass blóðrefill, herðr í eitri.
Hefk sextán sár, slitna brynju, er mér svart fyr sjónum, sékat ganga. Hjörr Angantý*s hneit mér við hjarta, hvass blóðrefill, herðr í eitri.
I have sixteen wounds, a broken mail-coat, it is dark before my eyes, I cannot see to walk. Angantýr’s sword has pierced my heart, the sharp sword tip, hardened in poison.
[5] hneit mér við hjarta ‘has pierced my heart’: Mér is here and in l. 3 treated as a dat. of interest (‘for/to me’), but it may alternatively be a possessive dat., in which case one would read hneit við hjarta mér and er svart fyr sjónum mér (l. 3).