Ǫflugbarða ok Járnglumra,
Ímgerðr, Áma ok Járnviðja,
Margerðr, Atla, Eisurfála,
Leikn, Munnharpa ok Myrkriða.
Ǫflugbarða ok Járnglumra, Ímgerðr, Áma ok Járnviðja, Margerðr, Atla, Eisurfála, Leikn, Munnharpa ok Myrkriða.
Ǫflugbarða and Járnglumra, Ímgerðr, Áma and Járnviðja, Margerðr, Atla, Eisurfála, Leikn, Munnharpa and Myrkriða.
[6] Eisurfála: A hap. leg., perhaps meaning ‘storm-troll-woman’. For the second element, see fála (st. 3/2). The first element may be connected with the weak verb eisa ‘rush’ (Finnur Jónsson 1934-5, 305; cf. the poetic phrase ganga eisandi ‘go dashing through the waves’). Motz (1981, 505) derives it from eisa f. ‘glowing embers, fire’.