Heimsk ertu, Hervör, hugar eigandi,
er þú at augum í eld hrapar.
Heldr vil ek selja þér sverð ór haugi,
mær in unga; mákat ek þér synja.
Ertu heimsk, Hervör, eigandi hugar, er þú hrapar í eld at augum. Ek vil heldr selja þér sverð ór haugi, in unga mær; ek mákat synja þér.
You are foolish, Hervǫr, [but] in possession of courage, since you rush into the fire with your eyes open. I will rather give you the sword from the mound, young woman; I cannot refuse you.
[1] heimsk ‘foolish’: The word derives from heimr ‘home’ and implies inexperience or naivety (AEW, LT: heimskr). Cf. Heiðr 22/1, in which Hervǫr is described as heimskr (with the masculine inflection, since she is disguised as a man) by the shepherd. In Skj B Finnur emends to heimsks, to agree with hugar, and construes Et dumt sind har du ‘You have a foolish mind’ (though in LP: 2. eiga 8 he gives hugar eigandi and translates as modig mand ‘a brave man’, as Kock points out in NN §2375). Emendation is unnecessary, however, since the text makes sense as it stands.