Gœir, Eynæfir, Gaupi ok Endill,
Skekkill, Ekkill, Skefill ok Sǫlvi,
Hálfr ok Hemlir, Hárekr ok Górr,
Hagbarðr, Haki, Hrauðnir, Meiti.
Gœir, Eynæfir, Gaupi ok Endill, Skekkill, Ekkill, Skefill ok Sǫlvi, Hálfr ok Hemlir, Hárekr ok Górr, Hagbarðr, Haki, Hrauðnir, Meiti.
Gœir, Eynæfir, Gaupi and Endill, Skekkill, Ekkill, Skefill and Sǫlvi, Hálfr and Hemlir, Hárekr and Górr, Hagbarðr, Haki, Hrauðnir, Meiti.
[1] Eynæfir: so A, eynefr R, C, ‘eunefir’ Tˣ, eynefir B
[1] Eynæfir: So A, rather than Eynefr (R), which is metrically incorrect (yielding a hypometrical line), although Eynefr is attested as a pers. n. in Hálf (cf. Útsteinn Lv 1/7VIII (Hálf 38)). The first element of the cpd Eynæfir could mean ‘fortunate, clever’ (cf. ey ‘fortune’ < Gmc *auja, in such personal names as Eyjólfr, Eyvindr), and the second is most likely derived from the adj. næfr ‘clever, skilled’ (Björn Sigfússon 1934, 129). Eynæfir occurs in several old kennings (e.g. Bragi Þórr 2/3; also cf. Næfill, st. 4/3), and it is probably the name of a person mentioned in Saxo (Øneuus, Ønef, Onef; Saxo 2005, I, 5, 8, 5-8, pp. 338-41, 7, 11, 12, pp. 506-7).