Men bjóðum þér máls at gjöldum;
muna drengja vin dælt at letja.
Fær engi nú svá fríðar hnossir
fagra bauga, at ek fara eigi.
Bjóðum þér men at gjöldum máls; muna dælt at letja vin drengja. Engi fær nú svá fríðar hnossir, fagra bauga, at ek fara eigi.
We [I] offer you a necklace as reward for your word; it will not be easy to hold back the friend of the valiant ones. None can give now such beautiful treasures, fair rings, that I will not go.
[3] muna ‘will not’: This form has the negative poetic suffix ‑a. The inf. vera ‘be’ is understood.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |