Hjuggu vér með hjörvi.
Harðla líðr at ævi:
grimt stendr grand af naðri;
góinn byggvir sal hjarta.
Væntum hins, at Viðris
vöndr í Ellu standi;
sonum mínum mun svella
sinn föður ráðinn verða.
Ei munu snarpir sveinar
sitt kyrt vera láta.
Hjuggu vér með hjörvi. Líðr harðla at ævi: grimt grand stendr af naðri; góinn byggvir sal hjarta. Væntum hins, at vöndr Viðris standi í Ellu; mun svella sonum mínum föður sinn verða ráðinn. Snarpir sveinar munu ei láta sitt vera kyrt.
We hewed with the sword. My life is drawing very much to to its end: grim danger emanates from the serpent; the snake occupies the hall of my heart [BREAST]. We expect this, that the staff of Viðrir <= Óðinn> [SPEAR] will become lodged in Ella <Northumbrian king>; the slaying of their father will cause my sons’ hearts to swell with rage. Those bold boys will not let this concern of theirs rest.
[10] sitt kyrt: so 6ˣ, ‘setkyrt’ R702ˣ, ‘sitt k(yr)t’(?) 147, ‘sett kyrt’ LR, ‘setkÿrt’ R693ˣ
[10] sitt ‘this concern of theirs’: This substantival use of sinn, refl. poss. adj. ‘one’s (own)’ in the n. acc. sg. may be compared with the Modern Icelandic expression að gera sitt ‘do one’s bit, play one’s part’.
Pronouns and determiners: Possessive
masc. | fem. | neut. | ||
---|---|---|---|---|
sing. | N A G D | minn minn mín mínum | mín mína minnar minni | mitt mitt míns mínu |
pl. | N A G D | mínir mína minna mínum | mínar mínar minna mínum | mín mín minna mínum |