Hjuggu vér með hjörvi.
Harðla líðr at ævi:
grimt stendr grand af naðri;
góinn byggvir sal hjarta.
Væntum hins, at Viðris
vöndr í Ellu standi;
sonum mínum mun svella
sinn föður ráðinn verða.
Ei munu snarpir sveinar
sitt kyrt vera láta.
Hjuggu vér með hjörvi. Líðr harðla at ævi: grimt grand stendr af naðri; góinn byggvir sal hjarta. Væntum hins, at vöndr Viðris standi í Ellu; mun svella sonum mínum föður sinn verða ráðinn. Snarpir sveinar munu ei láta sitt vera kyrt.
We hewed with the sword. My life is drawing very much to to its end: grim danger emanates from the serpent; the snake occupies the hall of my heart [BREAST]. We expect this, that the staff of Viðrir <= Óðinn> [SPEAR] will become lodged in Ella <Northumbrian king>; the slaying of their father will cause my sons’ hearts to swell with rage. Those bold boys will not let this concern of theirs rest.
[7] mun: man 6ˣ, ‘mune’ LR, R693ˣ
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |