Hjuggu vér með hjörvi.
Hárfagran sá ek røkkva
meyjar dreng at morni
ok málvini ekkju.
Varat, sem varmar laugar
vínkers Njörun bæri
oss í Álasundi,
áðr en Örn konungr felli.
Varat, sem unga ekkju
í öndvegi kyssa.
Hjuggu vér með hjörvi. Ek sá hárfagran dreng meyjar ok málvini ekkju røkkva at morni. Varat, sem Njörun vínkers bæri oss varmar laugar í Álasundi, áðr en Örn konungr felli. Varat, sem kyssa unga ekkju í öndvegi.
We hewed with the sword. I saw the fine-haired young knight of a maiden [LOVER] and the close friends of a widow [LOVERS] weaken in the morning. It was not as if a Njǫrun <goddess> of the wine-vessel [WOMAN] were carrying hot baths for us in Álasund, before King Ǫrn fell. It was not like kissing a young woman in the high seat.
[3] meyjar dreng at morni: ‘meyiar d[...] at mornj’ 1824b, ‘meyiar […]eíng at mo[…]i’ 147, meyjar dreng enn at morni 6ˣ, ‘Meyar dreing enn vm Morgin’ R702ˣ, ‘meiardreng enn um morgum’ LR, ‘Meÿar dreng enn vm Morgun’ R693ˣ
[3] at morni ‘in the morning’: So also eds from Rafn (1826) to Wisén (1886-9) (inclusive). Of morgin ‘during the morning’ (mss ‘vm Morgin’, ‘um morgum’, ‘vm Morgun’) has been adopted by eds subsequent to Wisén. The addition of enn in several mss, to give enn at morni ‘still further in the morning’ adds an extra syllable to a six-syllable line.