Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né svalta,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Siklingr ǫrr søkkva, þú hnekkðir Svíum, en ylgr fekk mikla beitu ulfs, þars heitir Ô in helga. Ýgr stafr ógnar, helt láði fyr tveimr jǫfrum, þars hrafn né svalta; þú est hvatráðr við kyn beima.
Sovereign generous with treasures, you checked the Swedes, and the she-wolf received much wolf’s food [CORPSES], at the place which is called Helgeå. Fierce staff of battle [WARRIOR], you held the territory against two princes, where the raven did not at all go hungry; you are bold-minded against the race of men.
[7, 8] jǫfrum ýgr tveimr við kyn beima: abbrev. as ‘i. v t við k b’ C(6r) [8] tveimr: ‘tvein’ 325V, ‘tvemr’ Bb, R(33v), ‘[…]’ 325XI 1, tveir Tˣ(38v)
[7, 8] tveimr jǫfrum ‘two princes’: The reference is no doubt to Ǫnundr Óláfsson and Óláfr Haraldsson, though it is clear from the reference in the ASC (‘E’) s. a. 1025 to a certain Ulf and Eglaf (Eilífr, or perhaps an error for Óláfr) that an assortment of Swedish and Norwegian nobles opposed Knútr at the battle.