Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né svalta,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Siklingr ǫrr søkkva, þú hnekkðir Svíum, en ylgr fekk mikla beitu ulfs, þars heitir Ô in helga. Ýgr stafr ógnar, helt láði fyr tveimr jǫfrum, þars hrafn né svalta; þú est hvatráðr við kyn beima.
Sovereign generous with treasures, you checked the Swedes, and the she-wolf received much wolf’s food [CORPSES], at the place which is called Helgeå. Fierce staff of battle [WARRIOR], you held the territory against two princes, where the raven did not at all go hungry; you are bold-minded against the race of men.
[5] svalta: svelta 61, 75c, Bb, 68, 325XI 1, U, sveltat 325V, W, sultut 325VII, J2ˣ, svaltat Flat, 325IX 2, DG8, A(10v), A(13r), C(5r), sultu Tóm, sveltir 321ˣ, sveltut 73aˣ, ‘sualtar’ Tˣ(38v), ‘svalt[...]’ C(6r)
[5] hrafn né svalta ‘the raven did not at all go hungry’: A number of mss read hrafni and omit né, suggesting confusion in transmission (from hrafn né to ‘hrafne’, i.e. normalised dat. sg. hrafni). Similarly a number of mss, including those of Hkr, omit né before svalta, presumably because it is not needed for sense; né and -a (-at in some mss) supply a double, emphatic negative.