Vigg ok Stúfr vas með Skævaði,
Þegn knátti Blakkr bera;
Silfrtoppr ok Sinir, svá heyrðak Fáks of getit,
Gullfaxi ok Jór með goðum.
Vigg ok Stúfr vas með Skævaði, Blakkr knátti bera Þegn; Silfrtoppr ok Sinir, svá heyrðak Fáks of getit, Gullfaxi ok Jór með goðum.
Vigg and Stúfr were with Skævaðr, Blakkr carried Þegn; Silfrtoppr and Sinir, then I heard Fákr mentioned, Gullfaxi and Jór with the gods.
[1] Stúfr: Skúfr A, papp10ˣ, 2368ˣ, 743ˣ
[1] Stúfr: According to Anon Kálfv 2/2, Stúfr m. (lit. ‘stump’) belonged to Vifill, a sea-king mentioned in several Old Norse sources (see Note to Kálfv 2/2). The name stúfr is also recorded in Þul Hesta 1/8 as well as in Þul Øxna 2/5 and Þul Sverða 2/1. Finnur Jónsson (Skj B) adopts the reading of A (and LaufE), Skúfr m. (perhaps lit. ‘tassel’), because that word alliterates with the next horse-name. However, as Kock points out (NN §2157C; Skald; see also SnE 1998, I, 88), the alliterating pair here is not Skúfr : Skævaði but Vigg : vas (as in st. 1/3-4 Valr ok Léttfeti, | vas þar Tjaldari).