Of fjarri stendr errinn
— ormr brunar døkkr at nǫkkva —
hôr með hyggju stóra
hlýri minn ok vinnur.
Ef værim hér hárir
Harðráðs synir báðir
— snákr skríðr, þars brim blíkir —
brœðr tveir, né þá flœðim.
Hôr errinn hlýri minn með stóra hyggju ok vinnur stendr of fjarri; døkkr ormr brunar at nǫkkva. Ef værim hér, báðir hárir synir Harðráðs, tveir brœðr, né flœðim þá; snákr skríðr, þars brim blíkir.
My tall, bold brother, with [his] great mind and achievements, stands too far off; the dark serpent rushes towards the boat. If we had been here, both the grey-haired sons of Harðráðr, two brothers, we would not have fled then; the snake glides where the surf glistens.
[3] hôr ‘tall’: The syntactic parallelism between the two helmingar suggests this adj. should be construed with hlýri ‘brother’ in the main clause. It could alternatively be taken as qualifying ormr ‘serpent’ (i.e. ‘ship’), as in Skj B (rejected in NN §1963).