Kraka þrautat kapp
— konung sótti happ,
hinns brynþing bauð —
at brjóta auð,
þvít buðlungr var,
sás benjar skar,
— honum tíddisk hildr —
hugprúðr ok mildr.
Þrautat Kraka kapp at brjóta auð; happ sótti konung, hinns bauð brynþing, þvít buðlungr, sás skar benjar, var hugprúðr ok mildr; hildr tíddisk honum.
Zeal was not wanting in Kraki when he broke wealth; good fortune sought out the king, the one who offered byrnie-assembly [BATTLE], because the ruler, who cut wounds, was gallant and generous; battle gave pleasure to him.
[7] hildr tíddisk honum ‘battle gave pleasure to him’: Lit. ‘battle was fashionable with him’. See st. 65/2.