Hrólfs spurðak hag;
hafs veitti dag;
fló Faðmis setr;
fáir * kunnu betr.
Hann veitti her
haukslóðar sker;
brast linna láð
við lofðungs ráð.
Spurðak hag Hrólfs; veitti dag hafs; setr Faðmis fló; fáir * kunnu betr. Hann veitti her sker haukslóðar; láð linna brast við ráð lofðungs.
I heard about Hrólfr’s behaviour; he gave daylight of the sea [GOLD]; the seat of Faðmir <serpent> [GOLD] flew; few could do better. He gave skerries of the hawk-track [ARM > GOLD] to the army; the land of snakes [GOLD] burst at the counsel of the hero.
[2] hafs: ‘hadz’ papp25ˣ, R683ˣ
[2] hafs (n. gen. sg.) ‘of the sea’: Finnur Jónssons’s emendation (Skj B). The word is clearly part of a gold-kenning, and Holtsmark’s attempt to retain the ms. reading (dag hadds ‘the daylight of the hair [GOLD]’, Hl 1941) is not persuasive.