Harald frák gunni gerva;
Geri varð, þars lið barðisk,
— môr kom sigrs til sára
svangr — fullr, þars spjǫr gullu,
þvít, grástóði gríða
gnast hlífð, en brá fǫstu,
(hjaldrgǫgl nutu hildar)
hvít* (svǫrt) í dyn rítar.
Frák Harald gerva gunni; Geri varð fullr, þars lið barðisk; svangr môr sigrs kom til sára, þars spjǫr gullu, þvít hvít* hlífð gnast, en brá fǫstu grástóði gríða í dyn rítar; svǫrt hjaldrgǫgl nutu hildar.
I heard that Haraldr waged war; Geri <wolf> became sated where the troop fought; the hungry seagull of battle [RAVEN/EAGLE] came to wounds where spears resounded, because the white shield cracked, and the fast ended for the grey stud-horses of troll-women [WOLVES] in the din of the shield [BATTLE]; black battle-goslings [RAVENS] benefited from the fight.
[5] gríða (f. gen. pl.) ‘of troll-women’: With Sveinbjörn Egilsson (SnE 1848, 242), Skj B and Skald read gríðar (f. gen. sg.) ‘of the troll-woman’, but the emendation is unnecessary (see Hl 1941). Gríðr is the name of a giantess and a heiti for ‘troll-woman’ (Þul Trollkvenna 1/3) and it could be used in the pl. as well as in the sg.