Ór skôru þá œrit
Atla menn til hvatla
harðir hjǫrva Nirðir
hjarta ógnarbjǫrtum.
Heldr Gunnari hœldu
hjǫrþings framir bǫrvar
— hann fekk harma sinna —
hugbyggð vegins tyggja.
Menn Atla, harðir Nirðir hjǫrva, skôru þá hjarta œrit til hvatla ór ógnarbjǫrtum. Framir bǫrvar hjǫrþings hœldu heldr hugbyggð vegins tyggja Gunnari; hann fekk harma sinna.
Atli’s men, the harsh Nirðir <gods> of swords [WARRIORS], then cut the heart much too quickly out of the battle-cheerful one [Hǫgni]. The aggressive trees of the sword-assembly [BATTLE > WARRIORS] praised very much the mind-settlement [HEART] of the slain lord to Gunnarr; he got [compensation] for his griefs.