Leiddisk þá fyr Lúfu lengr at haldask
hersa drótt ok hǫfðingjum.
Flýði hverr, sem fara mátti,
hraustra víkinga ór Hafrsfirði.
Drótt hersa ok hǫfðingjum leiddisk þá at haldask lengr fyr Lúfu; hverr hraustra víkinga, sem mátti fara, flýði ór Hafrsfirði.
The host of hersar and the chieftains grew tired then of holding out longer against Lúfa (‘Shaggy-locks’) [Haraldr]; each of the valiant vikings who could go fled from Hafrsfjorden.