Fagr stóðk, meðan bar brúði
blakkr, ok sák á sprakka
— oss lét ynðis missa
augfǫgr kona — af haugi.
Keyrði Gefn ór garði
góðlôt vala slóðar
eyk, en ein glǫp sœkir
jarl hvern, kona snarlig.
Stóðk fagr, meðan blakkr bar brúði, ok sák á sprakka af haugi; augfǫgr kona lét oss missa ynðis. Góðlôt Gefn slóðar vala, snarlig kona, keyrði eyk ór garði, en ein glǫp sœkir hvern jarl.
I stood, handsome, as the dark horse bore the bride, and I gazed on the lady from the mound; the handsome-eyed woman caused us [me] to forfeit happiness. The courteous Gefn <= Freyja> of the track of falcons [ARM > WOMAN], quick-witted woman, spurred her mount out of the yard, but one error afflicts every jarl.
[5] Keyrði: ‘þeynar’ Tóm