Vandfœrra es várrar
varrbliks fyr Stað miklu
— þreyk of aldr — til eyjar
aurborðs, an vas forðum.
Nús fyr hǫfn, þás hafna
hlyn* sævar mák æva,
Gunnr hvítinga, grjóti
geirþorps boða orpit.
Es miklu vandfœrra aurborðs fyr Stað til várrar eyjar varrbliks, an vas forðum; þreyk of aldr. Nús grjóti orpit fyr hǫfn boða geirþorps, þás mák æva hafna hlyn* sævar, Gunnr hvítinga.
It is much harder for the plank [ship] to pass in front of Stad to our [my] island of the wake-glitter [GOLD > WOMAN] than it was formerly; I yearn through my lifetime. Now rock is dumped in front of the harbour against the messenger of the spear-settlement [SHIELD > WARRIOR = Óláfr], when I can never beach the maple of the sea [SHIP], Gunnr <valkyrie> of drinking-horns [WOMAN].
[6] hlyn* sævar ‘the maple of the sea [SHIP]’: Sveinbjörn Egilsson’s emendation of ms. hlunn (LP (1860): hlunr), to yield a kenning for ‘ship’, has been adopted by all subsequent eds.