Snyðja lætr í sólroð
snekkjur á Manar hlekk
(árla sér ungr jarl)
allvaldr (breka fall).
Lypta kná lýðr opt
lauki of kjalar raukn;
greiða náir glygg váð;
greipum mœta dragreip.
Allvaldr lætr snekkjur snyðja á hlekk Manar í sólroð; árla sér ungr jarl fall breka. Lýðr kná opt lypta lauki of raukn kjalar; glygg náir greiða váð; dragreip mœta greipum.
The mighty ruler makes warships hasten on the chain of Man <island> [SEA] at dawn; early the young jarl sees the falling of the breakers. People often lift the mast on the draught-animals of the keel [SHIPS]; the storm unfolds the sail; halyards meet hands.
[3] ungr jarl ‘the young jarl’: See Note to st. 51/1, 2. Note that the initial glide in jarl is not counted as a vowel and does not participate in the alliteration (see Note to st. 67/8 above).