Veifir þú vængjum; vápnum mun ek þér heita;
vafrar þú nú, víðflögull, sem vitir mik feigan.
Villr ertu, vígstari; vit munum sigr hafa;
hverf þú at Hængi; hann skal nú deyja.
Þú veifir vængjum; ek mun heita þér vápnum; þú vafrar nú, víðflögull, sem vitir mik feigan. Ertu villr, vígstari; vit munum hafa sigr; hverf þú at Hængi; hann skal nú deyja.
You flap your wings; I will promise you weapons; you hover about now, wide-flying one <eagle>, as if you knew me [to be] doomed. You are confused, slaughter-starling [RAVEN/EAGLE]; we two will have the victory; turn to Hœngr (‘Salmon’), he must now die.
[5] ertu: ‘Ertt þu’ 471
Irregular verbs: vera (to be)
indic. | subj. | ||||
---|---|---|---|---|---|
pres. | past | pres. | past | ||
sing. pl. | 1 2 3 1 2 3 | em ert er erum eruð eru | var vart var várum váruð váru | sé sér sé sém séð sé | væra værir væri værim værið væri |
imperative past part. | ver, verið verit |