Ketill ek heiti kominn ór Hrafnistu;
þar var ek upp um alinn.
Hugfullt hjarta veit ek hlífa mér;
þó vilda ek gisting geta.
Ek heiti Ketill kominn ór Hrafnistu; þar var ek upp um alinn. Ek veit hugfullt hjarta hlífa mér; þó vilda ek geta gisting.
I am named Ketill, come from Hrafnista; there I was brought up. I know that a courage-filled heart protects me; yet I would like to obtain lodging.
[1-2]: Ketill identifies himself with a sentence which is almost identical to his self-identification in Ket 5/1-2, the only difference being that there he gives his name as Hœngr rather than Ketill. In several mss Ketill’s answer consists of a single unmetrical sentence: Ketill ór Hrafnistu | máttu mik kalla ‘you can call me Ketill from Hrafnista’ which perhaps could be regarded as a single long-line.