Einhlítr ek þóttumz, áðr en hér kómum,
um flestar allar farir várar,
hvat sem ferlig flögð um gleipa.
Lastik dreng dæsinn; dreif ek á vit fanga.
Ek þóttumz einhlítr um flestar allar farir várar, áðr en kómum hér, hvat sem ferlig flögð um gleipa. Lastik dæsinn dreng; dreif ek á vit fanga.
I considered myself self-reliant on almost all our [my] journeys, before we [I] came here, whatever hideous ogresses chatter about. I speak ill of the sluggish man; I moved forcefully in search of a catch.
[7] dæsinn dreng ‘the sluggish man’: The form dæsinn appears only in 471, while 343a and 340ˣ have the reading ‘drasinn’, a form unattested elsewhere. Finnur Jónsson and Kock regard dæsinn as correct (cf. CPB II, 558), and as a variant of the adj. dásinn ‘sluggish’ (LP: dásinn and dæsinn), attested in the negative form ódæsinn ‘unsluggish’ in Arn Magndr 10/2II and Note there, with the vowel secured by aðalhending with ræsir ‘ruler’.