Auðgint mjög, því að Éva trúði,
át hon blóm, en tapaði sóma,
og þar með sier Ádám teygði;
át hann nú það, er vissi bannað.
Ugði hann, að Éva stygðiz,
ef neitaði bæn að veita;
fjandinn gat svá í fyrstu blindað
feðgin vár með nógu dári.
Éva, mjög auðgint, því að trúði, át blóm, en hon tapaði sóma og teygði Ádám þar með sier; hann át nú það, er vissi bannað. Hann ugði, að Éva stygðiz, ef neitaði að veita bæn; svá gat fjandinn í fyrstu blindað feðgin vár með nógu dári.
Eve, very easily beguiled because she trusted, ate the fruit, but she lost honour and enticed Adam there with her; now he ate that which he knew was banned. He feared that Eve would be offended if he refused to grant her request; thus the fiend in the beginning managed to blind our parents with much deceit.
[1] auðgint ‘easily beguiled’: This is the earliest known occurrence of the adj. in ON, although the verb ginna ‘to dupe, fool’, from which it derives, is well attested: there is no entry for it in LP, Fritzner or Heggstad, Hødnebø and Simensen 1997. See Sigfús Blöndal 1920-4 for its use in MIcel.