Þás sparn á mó Maurnis
morðkunnr Haraldr sunnan,
vas þá Vinða myrðir
vax eitt, í ham faxa;
en bergsalar Birgir
bǫndum rækr í landi
— þat sá ǫld — í jǫldu
óríkr fyrir líki.
Þás morðkunnr Haraldr sparn á mó Maurnis sunnan í ham faxa, vas myrðir Vinða þá vax eitt, en óríkr Birgir, rækr bǫndum bergsalar í landi, fyrir í líki jǫldu; ǫld sá þat.
When the battle-famed Haraldr kicked against the heath of Maurnir [?] from the south in the form of a stallion, the killer of the Wends [DANISH KING = Haraldr] was then nothing but wax; and the powerless Birgir, deserving to be driven out by the deities of the rock-hall [GIANTS] in the land, [was] in front in the shape of a mare; people saw that.
[3] vas þá (‘var þa’): so J1ˣ, 291, varð þá Kˣ, varðat F
Irregular verbs: vera (to be)
indic. | subj. | ||||
---|---|---|---|---|---|
pres. | past | pres. | past | ||
sing. pl. | 1 2 3 1 2 3 | em ert er erum eruð eru | var vart var várum váruð váru | sé sér sé sém séð sé | væra værir væri værim værið væri |
imperative past part. | ver, verið verit |