Austr þingat kom yngvi;
áðr frák jarl af hjarli
— kœnn með krapti hreinum
Kristr tœði gram — flœðu.
Ógnmildr lét þá ǫldum
ǫðlingr, sás gaf hringa,
— þjóð tók glǫð við góðum
goðs ôr — trúu boðna.
Yngvi kom austr þingat; frák jarl flœðu áðr af hjarli; kœnn Kristr tœði gram með hreinum krapti. Ógnmildr ǫðlingr, sás gaf hringa, lét þá trúu boðna ǫldum; þjóð tók glǫð við góðum ôr goðs.
The ruler [Óláfr] came east to there; I heard the jarl [Hákon] fled from [his] territory before; wise Christ helped the prince with pure power. The battle-liberal prince, who gave rings, then had the faith proclaimed to men; glad, the people received the good emissary of God [MISSIONARY].
[8] ôr goðs ‘emissary of God [MISSIONARY]’: This could be regarded as a simple noun phrase, but the possibility of a missionary-kenning is suggested by siðreynir ‘faith-tester’ in Anon (Kristni) 2/6IV.