Brunnu ból, en runnu
(bǫl vann gnógr) til skógar
(lýða sveit, áðr létti,
limgarmr) Skotar armir,
ok hrynslóðar heiðinn
herr fyr elda þverri
vǫgnu vítt of eignaðr
vápnbautinn fell Gauti.
Ból brunnu, en armir Skotar runnu til skógar; gnógr limgarmr vann sveit lýða bǫl, áðr létti, ok heiðinn herr fell vítt, of eignaðr Gauti, vápnbautinn fyr þverri elda hrynslóðar vǫgnu.
Dwellings burned, and the wretched Scots ran to the forest; a powerful branch-hound [FIRE] caused the crowd of folk disaster, before it stopped, and the heathen army fell widely, dedicated to Gautr [Óðinn], weapon-beaten before the diminisher of the fires of the rushing path of the orca [SEA > GOLD > GENEROUS MAN].
[7] vǫgnu ‘of the orca’: The rare word vagna f. (also vǫgn f.) ‘orca, killer-whale’ (Orcinus orca) occurs again in st. 28/7.