‘Ríða vit skulum,’ kvað in ríkja Skǫgul,
‘grœna heima goða,
Óðni at segja, at nú mun allvaldr koma
á hann sjalfan at séa.’
‘Vit skulum ríða,’ kvað in ríkja Skǫgul, ‘grœna heima goða, at segja Óðni, at nú mun allvaldr koma at séa á hann sjalfan.’
‘We two shall ride,’ said the mighty Skǫgul, ‘through the green abodes of the gods, to say to Óðinn that now a supreme ruler will come to look on him in person.’
[1] vit skulum ríða ‘we two shall ride’: The same phrase (Ríða vit skulum in the text) is applied in Hyndl 1/6 to a journey to Valhǫll (Noreen 1921, 57); see further Note to st. 14/1 below.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |