Svá beit þá sverð ór siklings hendi
váðir Váfaðar, sem í vatn brygði.
Brǫkuðu broddar, brotnuðu skildir,
glumruðu gylfringar í gotna hausum.
Svá beit þá sverð ór hendi siklings váðir Váfaðar, sem brygði í vatn. Broddar brǫkuðu, skildir brotnuðu, gylfringar glumruðu í hausum gotna.
Then the sword in the sovereign’s hand bit the garments of Váfuðr <= Óðinn> [ARMOUR], as if it were cutting through water. Points clanged, shields burst, swords clattered in men’s skulls.
[2] ór: í FskBˣ
[2] ór ‘in’: More lit. ‘from’, but it often denotes the point of origin from which a weapon takes its effect (see LP: ór 3). The reading í in FskB, adopted by Lindquist (1929, 12), is unlikely to be original, given the agreement of the other mss, and given the parallel in Eyv Lv 5/1-4.