Villat vinr minn kalla
— varð allr í drit falla —
— nær vas í því œrin
ógæfa — ‘miðhæfi’.
Lítt hykk, at þá þœtti
þengils mágr, es rengðisk,
— leirr fellr grár af gauri —
góligr, í Imbólum.
Vinr minn villat kalla ‘miðhæfi’; varð allr falla í drit; vas í því nær œrin ógæfa. Hykk, at mágr þengils þœtti lítt góligr þá, es rengðisk í Imbólum; grár leirr fellr af gauri.
My friend does not wish to call out ‘miðhæfi’; he fell right down in the shit; there was in that nearly enough bad luck. I think that the in-law of the prince [= Erlingr] seemed not very attractive then, when he mis-stepped in Imbólum; grey mud falls from the ruffian.