Gekk á drómund døkkvan
— drengr réð snart til fengjar —
upp með œrnu kappi
Auðun fyrstr inn rauði.
Þar nôðu vér þjóðar
— því hefr aldar goð valdit —
— bolr fellr blár á þiljur —
blóði vôpn at rjóða.
Auðun inn rauði gekk fyrstr með œrnu kappi upp á døkkvan drómund; drengr réð snart til fengjar. Nôðu vér at rjóða vôpn þar blóði þjóðar; goð aldar hefr valdit því; blár bolr fellr á þiljur.
Auðun inn rauði (‘the Red’) went first, with sufficient valour, up onto the dark dromon; the warrior went quickly for loot. We were able to redden weapons there in the blood of the army; the God of men has caused that; the black trunk falls onto the planking.
[5] nôðu ‘were able’: Although Skj B and Skald emend to nðum, there is no need, as -m often drops off before vér ‘we’ (ANG §§531.3, 534.3).