Bið Ôleif,
at unni þér
— hanns goðs maðr —
grundar sinnar
— hann of getr
af goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
þás þú rekr
fyr reginnagla
bóka máls
bœnir þínar.
Bið Ôleif, at unni þér grundar sinnar — hanns maðr goðs; hann of getr af goði sjalfum ár ok frið ǫllum mǫnnum —, þás þú rekr bœnir þínar fyr reginnagla máls bóka.
Pray to Óláfr that he grant you his ground [Norway], — he is God’s man; he obtains from God himself prosperity and peace for all people — when you present your prayers before the sacred nail of the language of books [LATIN > SAINT = Óláfr].
[2] unni: árni E, 61, Flat, Tóm
[2] þér ‘you’: The 2nd pers. pron. is sg. here, as also at ll. 9 and 12, indicating that the poet is specifically addressing Sveinn.