Þar svá hreinn
með heilu liggr
lofsæll gramr
líki sínu,
svát þar kná
sem á kvikum manni
hár ok negl
hônum vaxa.
Lofsæll gramr liggr þar svá hreinn með heilu líki sínu, svát þar hár ok negl kná vaxa hônum, sem á kvikum manni.
The praise-blessed prince lies there so pure, with his body incorrupt, that there hair and nails grow on him, as on a living man.
[5, 8] kná vaxa ‘grow’: Kná (3rd pers. sg. pres. indic.; inf. kná), like its pl. counterpart kneigu in st. 6/2, appears to be a pleonastic auxiliary here, lacking its fuller sense ‘to be able’. The usage is characteristic of kviðuháttr poetry. The use of a sg. verb form with a cpd subject (here hár ok negl ‘hair and nails’, l. 7) is also not unusual.