Þats dullaust,
hvé Danir gerðu
dyggva fǫr
með dǫglingi.
Þar vas jarl
fyrst at upphafi,
ok hverr maðr,
es honum fylgði,
annarr drengr
ǫðrum betri.
Þats dullaust, hvé Danir gerðu dyggva fǫr með dǫglingi. Þar vas jarl fyrst at upphafi, ok hverr maðr, es fylgði honum, annarr drengr, betri ǫðrum.
It is without concealment, how the Danes made a faithful journey with the monarch [= Sveinn]. There the jarl [= Haraldr Þorkelsson] was first and foremost, and every man who followed him, each warrior, [was] better than the next.
[1] Þats (‘Þat er’): þat var E, Holm2, 325VI, 321ˣ, Holm4, 61, 325V, Bb, Flat, Tóm, FskAˣ
[All]: In Fsk, the stanza is attributed to Þórarinn loftunga, while ÓH-Hkr introduces it more fully with Þess getr Þórarinn loftunga í kvæði því, er hann orti um Svein Álfífuson, er kallat er Glælognskviða ‘Þórarinn loftunga tells of this in the poem which he composed about Sveinn Álfífuson, which is called Glælognskviða’. — [1] þats ‘it is’: All mss other than Kˣ read (normalised) Þat vas ‘It was’; however, Kˣ’s reading is to be retained here, since it gives a three-syllable line, as expected for odd lines in kviðuháttr.
Irregular verbs: vera (to be)
indic. | subj. | ||||
---|---|---|---|---|---|
pres. | past | pres. | past | ||
sing. pl. | 1 2 3 1 2 3 | em ert er erum eruð eru | var vart var várum váruð váru | sé sér sé sém séð sé | væra værir væri værim værið væri |
imperative past part. | ver, verið verit |