Trautt erum vér, sem ek vætti,
verðir Ermingerðar,
— veitk, at horsk má heita
hlaðgrund konungr sprunda —
þvít sómir Bil bríma
bauga stalls at ǫllu
— hon lifi sæl und sólar
setri — miklu betra.
Vér erum trautt verðir Ermingerðar, sem ek vætti—veitk, at horsk hlaðgrund má heita konungr sprunda—, þvít at ǫllu miklu betra sómir Bil bríma stalls bauga; hon lifi sæl und setri sólar.
We are hardly worthy of Ermingerðr, as I expect—I know that the wise headband-ground [WOMAN] can be called a king among women—, because [something] altogether much better befits the Bil <goddess> of the flame of the standing-place of rings [ARM/HAND > GOLD > WOMAN]; may she live blessed under the seat of the sun [SKY/HEAVEN].
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |