Gagn fekk gjǫfvinr Sygna
— gekk hildr at mun — vildra,
hinns á hæl fyr mǫnnum
hreinskjaldaðr fór aldri.
Dunðu jarlar undan
— eir fekka lið þeira —
— mannkyn hefr at minnum
morgun þann — til borgar.
Gjǫfvinr vildra Sygna fekk gagn, hinns hreinskjaldaðr fór aldri á hæl fyr mǫnnum; hildr gekk at mun. Jarlar dunðu undan til borgar; lið þeira fekka eir; mannkyn hefr þann morgun at minnum.
The gift-friend of prized Sygnir [NORWEGIAN KING = Haraldr] gained victory, he who, bright-shielded, never took to his heels before men; the battle went to his wish. The earls thundered away to the stronghold; their troop did not receive mercy; the race of men holds that morning in memory.
Verbs: Strong Verbs
The stem of the subjunctive pl. is i-mutation of the indicative pl..
lúka ‘shut, end’
Indicative | Subjunctive | ||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Past | Present | Past | ||
Active voice | |||||
sing. | 1 2 3 | lýk lýkr lýkr | lauk laukt lauk | lúka lúkir lúki | lyka lykir lyki |
pl. | 1 2 3 | lúkum lúkið lúka | lukum lukuð luku | lúkim lúkið lúki | lykim lykið lyki |
infinitive pres. part. past part. | lúka lúkandi lúkinn, lúkin, lúkit | ||||
Middle voice | |||||
sing. | 1 2 3 | lýkumk lýksk lýksk | laukumk laukzk lauksk | lúkumk lúkisk lúkisk | lykumk lykisk lykisk |
pl. | 1 2 3 | lúkumk lúkizk lúkask | lukumk lukuzk lukusk | lúkimk lúkizk lúkisk | lykimk lykizk lykisk |
infinitive pres. part. past part. | lúkask lúkandisk lúkizk |