Haraldr vissi sik hverjum
harðgeðr und Miðgarði
— dǫglingr réð til dauða
dýrð slíkri — gram ríkra.
Hefr afreka in* øfra
(ættstýrǫndum dýrri
hnígrat hilmir frægri)
heilǫg fold (til moldar).
Harðgeðr Haraldr vissi sik ríkra hverjum gram und Miðgarði; dǫglingr réð slíkri dýrð til dauða. Heilǫg fold in* øfra hefr afreka; frægri hilmir, dýrri ættstýrǫndum hnígrat til moldar.
Harsh-minded Haraldr knew himself mightier than any lord under Miðgarðr; the monarch commanded such glory till death. The holy land on high [lit. the holy, higher land] has the hero; no prince more renowned, more precious than that ruler of men, will sink to the soil.
[6] dýrri: so H, Hr, dýri Mork, dýrum Flat
[6, 7] frægri; dýrri ‘more renowned; more precious’: These comp. adjectives must be grammatically parallel, qualifying hilmir ‘prince’, the only m. nom. sg. noun in the helmingr. Dýrri cannot qualify afreka ‘hero’, as seemingly assumed in Skj B, since the m. acc. sg. comp. form would be dýrra.