Sveins manna rekr sunnan
sǫndug lík at strǫndum;
vítt sér ǫld, fyr útan
Jótland hvar hræ fljóta.
Vitnir dregr ór vatni
(vann Ôleifs sonr bannat)
— búk slítr vargr í víkum —
valkǫst (ara fǫstu).
Sǫndug lík manna Sveins rekr sunnan at strǫndum; vítt sér ǫld, hvar hræ fljóta fyr útan Jótland. Vitnir dregr valkǫst ór vatni; sonr Ôleifs vann bannat fǫstu ara; vargr slítr búk í víkum.
Sandy corpses of Sveinn’s men are cast from the south onto the beaches; far and wide people see where bodies float off Jylland. The wolf drags a heap of slain from the water; Óláfr’s son [= Magnús] made fasting forbidden for the eagle; the wolf tears a corpse in the bays.