ÞjóðA Har 3II/7 — leggr ‘gives’
Rétt kann rœði slíta
ræsis herr ór verri;
ekkja stendr ok undrask
ára burð sem furðu.
Ært mun, snót, áðr sortuð
sæfǫng í tvau ganga
(þǫll leggr við frið fullan)
ferkleyf (á þat leyfi).
Herr ræsis kann slíta rœði rétt ór verri; ekkja stendr ok undrask burð ára sem furðu. Ært mun, snót, áðr sortuð, ferkleyf sæfǫng ganga í tvau; þǫll leggr leyfi á þat við fullan frið.
The prince’s troop know how to whip the oars expertly up from the stroke; the woman stands and wonders at the handling of the oars, as a marvel. There’ll be rowing [enough], lady, before the tarred sea-gear [oars], splittable in four, break in two; the fir-tree <woman> gives her approval to this in complete peace.