[Logit hefr Baldr at Baldri]
brynþings fetilstinga,
linns, sás land á sunnar,
láðbrjótr, fyrir ráða.
Sjá mun Njǫrðr inn nørðri
(norðr) glymhríðar borða
(gramr est frœkn) ok fremri
fastmálari hôla.
[Baldr] brynþings [hefr logit at Baldri] fetilstinga, linns láðbrjótr, sás á land sunnar ráða fyrir. Sjá inn nørðri Njǫrðr glymhríðar borða mun hôla fastmálari ok fremri; gramr, est frœkn norðr.
[The Baldr <god>] of the byrnie-assembly [BATTLE > WARRIOR = Sveinn] [has broken faith with the Baldr <god>] of sword-belt stabbers [SWORDS > WARRIOR = Haraldr (= me)], the breaker of the land of the snake [(lit. ‘snake’s land-breaker’) GOLD > GENEROUS MAN = Sveinn] who has a land farther south to rule over. That, the more northerly, Njǫrðr <god> of the clashing storm of shields [BATTLE > WARRIOR = Haraldr] must be vastly more true to his word and more outstanding; lord, you are bold in the north.
[5] Sjá mun (‘sia man’): ‘sia munn’ FskAˣ, þó er sjá Mork, Flat, þá er sjá H, Hr
[5] sjá ... mun ‘that, ... must be’: The Fsk readings point to sjá mun, which gives good sense, and is adopted here since FskBˣ is the main ms. for this st. The variant Þós sjá ‘And yet that’ (Mork, Flat) is also viable (and is adopted in Skj B and Skald) as is Þás sjá ‘Then that’ (H, Hr).
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |