[Logit hefr Baldr at Baldri]
brynþings fetilstinga,
linns, sás land á sunnar,
láðbrjótr, fyrir ráða.
Sjá mun Njǫrðr inn nørðri
(norðr) glymhríðar borða
(gramr est frœkn) ok fremri
fastmálari hôla.
[Baldr] brynþings [hefr logit at Baldri] fetilstinga, linns láðbrjótr, sás á land sunnar ráða fyrir. Sjá inn nørðri Njǫrðr glymhríðar borða mun hôla fastmálari ok fremri; gramr, est frœkn norðr.
[The Baldr <god>] of the byrnie-assembly [BATTLE > WARRIOR = Sveinn] [has broken faith with the Baldr <god>] of sword-belt stabbers [SWORDS > WARRIOR = Haraldr (= me)], the breaker of the land of the snake [(lit. ‘snake’s land-breaker’) GOLD > GENEROUS MAN = Sveinn] who has a land farther south to rule over. That, the more northerly, Njǫrðr <god> of the clashing storm of shields [BATTLE > WARRIOR = Haraldr] must be vastly more true to his word and more outstanding; lord, you are bold in the north.
[3, 4] sás á land … ráða fyrir ‘who has a land … to rule over’: Á is 3rd pers. sg. pres. indic. of eiga ‘own, have to’, which in the latter sense takes an inf. with (or as here) without at (see LP: eiga 8).
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |