Ærin, var, sem elding færi
(inn um borð) á lægi norðan,
(öldum varp) er húfum helduð,
hilmis kundr, til jörmungrundar.
Víða þurðu vísa ferðar
veglig flaust und búnu segli;
geiga létuð gyltar sýjur,
grundar vörðr, at Eyrarsundi.
Var, sem ærin elding færi norðan á lægi, kundr hilmis, er helduð húfum til jörmungrundar; varp öldum inn um borð. Veglig flaust vísa ferðar þurðu víða und búnu segli; vörðr grundar, létuð gyltar sýjur geiga at Eyrarsundi.
It was as if a great flash of lightning travelled from the north across the sea, son of the ruler [= Hákon], when you brought the hulls to the vast land; waves were thrown in over the gunwale. Magnificent ships of the leader of the troop raced far and wide under the adorned sail; defender of the land [KING], you let gilded ships drift to Øresund.
[7] sýjur (f. nom. sg. sÿja) ‘ships’: This lit. means ‘suture’, referring to the method of joining the boards, súð (f. nom. sg.), by lashing them together. Súð and sýja are both used as pars pro toto for ‘ship’.