Ærin, var, sem elding færi
(inn um borð) á lægi norðan,
(öldum varp) er húfum helduð,
hilmis kundr, til jörmungrundar.
Víða þurðu vísa ferðar
veglig flaust und búnu segli;
geiga létuð gyltar sýjur,
grundar vörðr, at Eyrarsundi.
Var, sem ærin elding færi norðan á lægi, kundr hilmis, er helduð húfum til jörmungrundar; varp öldum inn um borð. Veglig flaust vísa ferðar þurðu víða und búnu segli; vörðr grundar, létuð gyltar sýjur geiga at Eyrarsundi.
It was as if a great flash of lightning travelled from the north across the sea, son of the ruler [= Hákon], when you brought the hulls to the vast land; waves were thrown in over the gunwale. Magnificent ships of the leader of the troop raced far and wide under the adorned sail; defender of the land [KING], you let gilded ships drift to Øresund.
[4] jörmungrundar: ‘juarmun nordan’ G, jarmangrundar 81a, danskrar grundar Flat
[4] jörmungrundar ‘vast land’: Flat has the reading danskrar grundar ‘the Danish lands’, which is accurate as the fleet was heading to Halland (which was under Dan. rule), but it is clearly a lectio facilior. The prefix jörmun- implies something vast or great and occurs in words such as Jǫrmungandr ‘the Midgard serpent’ (CVC). See also the inscription on the Karlevi stone (Run Öl1/7VI).