Hrinda lét út herskips bröndum
hilmir frægr á saltan ægi;
eldi hrauð fyrir æsiköldum
unnar meið ór dregnum hlunni.
Almenningr varð út at sinna,
ógnar lundr, á þinni grundu;
mildir höfðu herboð höldar
harða sveld af Nóregsveldi.
Frægr hilmir lét hrinda bröndum herskips út á saltan ægi; eldi hrauð ór dregnum hlunni fyrir æsiköldum meið unnar. Almenningr á grundu þinni varð at sinna út, lundr ógnar; mildir höldar höfðu harða sveld herboð af Nóregsveldi.
The famous king had the prows of warships propelled out onto the salty sea; fire poured from the worn slipway before the terribly cold tree of the wave [SHIP]. All people in your land had to set out, tree of battle [WARRIOR]; the generous men had a very large conscripted army from the kingdom of Norway.
[1] lét út: réð úr E, réðu 81a, réð út 8, ‘reedtu’ Flat
[1] lét ... út ‘had ... out’: This edn follows Konráð Gíslason (1895-7, I, 76) in choosing the reading of F, but Finnur Jónsson and Kock (Skj B; Skald) adjust the reading of Flat and 8 to réðuð (2nd pers. pl. pret. indic.) as an auxiliary with the inf. hrinda ‘propel’. According to that interpretation, frægr hilmir ‘famous king’ (l. 2) is a form of address.