ÞjóðA Magnfl 6II/1 — Minn ‘My’
Minn vá sigr fyr sunnan
snjallr Heiðabý spjalli;
nær frák skarpa skœru
Skotborgarô gotna.
Unði ótal Vinða
Ellu konr at fella;
hvar hafi gumnar gǫrva
geirhríð fregit meiri?
Snjallr spjalli minn vá sigr fyr sunnan Heiðabý; frák skarpa skœru gotna nær Skotborgarô. Konr Ellu unði at fella ótal Vinða; hvar hafi gumnar fregit gǫrva meiri geirhríð?
My valiant confidant won victory south of Hedeby (Heiðabýr); I learned of a bitter conflict of men near the Kongeå (Skotborgará). The descendant of Ella <legendary king> [= Magnús] relished cutting down countless Wends; where might men have heard of a greater spear-storm [BATTLE] being made?
readings
[1] Minn: ‘Vímt’ or ‘Vnnt’ Hr
grammar
Pronouns and determiners: Possessive
| masc. | fem. | neut. | ||
|---|---|---|---|---|
| sing. | N A G D | minn minn mín mínum | mín mína minnar minni | mitt mitt míns mínu |
| pl. | N A G D | mínir mína minna mínum | mínar mínar minna mínum | mín mín minna mínum |