Sjalfr vas austr við Elfi
Ulfs mǫgr ok hét fǫgru;
þar réð Sveinn at sverja
sínar hendr at skríni.
Réð Ôleifs sonr eiðum,
— átt hafa þeira sáttir
skemmra aldr an skyldi —
Skônunga gramr, hônum.
Mǫgr Ulfs vas sjalfr austr við Elfi ok hét fǫgru; þar réð Sveinn at sverja hendr sínar at skríni. Sonr Ôleifs, gramr Skônunga, réð hônum eiðum; sáttir þeira hafa átt skemmra aldr an skyldi.
Úlfr’s kinsman [= Sveinn Úlfsson] himself was east at the Götaälv (Elfr), and promised fine things; there Sveinn did pledge himself [lit. his hands] at the shrine. Óláfr’s son [= Magnús], the lord of the Skánungar [= Magnús], dictated oaths to him; their peace-agreements have had a shorter life than they ought.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |