Djarft neyttir þú, dróttinn
dolgstrangr, skipa langra,
af þvít ýtar hǫfðu
austr sjau tøgu flausta.
Suðr gnauðuðu súðir;
segl hýnd við stag rýndu;
vík skar vandlangt eiki;
Visundr hneigði þrǫm sveigðan.
Þú neyttir langra skipa djarft, dolgstrangr dróttinn, af þvít ýtar hǫfðu sjau tøgu flausta austr. Súðir gnauðuðu suðr; hýnd segl rýndu við stag; vandlangt eiki skar vík; Visundr hneigði sveigðan þrǫm.
You used long ships boldly, battle-strong lord, as men steered seventy vessels eastwards. Strakes roared south; high-hoisted sails conversed with the forestay; the tall-masted oak sliced the sound; Visundr (‘Bison’) plunged its curved rail.
[8] Visundr ‘(“Bison”)’: Hkr follows this st. with the remark that this magnificent vessel, with gold-adorned stems and more than thirty pairs of rowing benches, had been owned by Magnús’s father Óláfr. The ship-name also appears in Sigv ErfÓl 3/8I, Arn Hryn 9 and 16, and (as a kenning element) in Arn Magndr 4.