Bauð Ôleifs sonr áðan
upp á land at standa;
gekk með manndýrð mikla
Magnús reiðr af skeiðum.
Snarr bað hilmir herja
— hérs skark — í Danmǫrku;
fleygir hvasst of hauga
hestr of Skáney vestan.
Sonr Ôleifs bauð áðan at standa upp á land; Magnús gekk reiðr með mikla manndýrð af skeiðum. Snarr hilmir bað herja í Danmǫrku; hérs skark; hestr fleygir hvasst of hauga vestan of Skáney.
Óláfr’s son [= Magnús] previously gave the order to advance onto the land; Magnús strode, angry, with great splendour from the ships. The bold ruler bade [them] go ravaging in Denmark; there is tumult here; the horse charges swiftly across the hills, from the west across Skåne.