Hvé hefr til Heiðabœjar
heiptgjarn konungr arnat,
folk-Rǫgnir getr fregna
fylkis sveit, hinns veitat,
þás til þengils bœjar
þarflaust Haraldr austan
ár, þats ôn of væri,
endr byrskíðum renndi.
Folk-Rǫgnir, hinns veitat, getr fregna sveit fylkis, hvé heiptgjarn konungr hefr arnat til Heiðabœjar, þás Haraldr renndi endr byrskíðum þarflaust austan til bœjar þengils ár, þats of væri ôn.
That battle-Rǫgnir <= Óðinn> [WARRIOR] who does not know can ask the ruler’s troop how the war-eager king travelled to Hedeby, when Haraldr once sent the skis of fair wind [SHIPS] without due cause from the east to the lord’s town that year, which never should have been.
[2] heipt‑: so all others, ‘heip‑’ Mork